Zoeken naar de heldere lijn. Mien Ruys Tuinarchitect. Uitgeverij De Hef Publishers, Rotterdam 2017. Monografie over leven en werken van Mien Ruys. 320 pp, 350 illustraties, prijs € 39,90; uitverkocht.
‘Gartengestalterin Mien Ruys: Klare Architektur und starke Bepflanzung’, in Heinrich F, Peschken G (Herausg.) Zwölf Aufsätze für Vroni Heinrich, 2009, 79-83. TU Berlin, Landschaftsentwicklung und Umweltforschung, Schriftenreihe der Fakultät Architektur Umwelt
‘Grote borders’. OET 2004 (1) 10-12. Het is niet ongewoon dat tuinen verloren gaan. Meestal is de oorzaak de verhuizing of het overlijden van de eigenaar. En dat terwijl je een mooie tuin het liefst onder een stolp zou willen zetten, zodat hij niet wordt aangetast, niet door de tand des tijds en niet door de kat van de buren.
‘Confectieborders’, Dulk LD den, Scholma A. OET 2004 (4) 8-11. In de Wederopbouwperiode werden veel vernieuwingen ingegeven door de noodzaak om zuinig te zijn. Net als in de woningbouw, waarin werd geprobeerd met weinig middelen zoveel mogelijk gestandaardiseerde huizen te bouwen, moest tuinaanleg ook gerationaliseerd worden.
‘De Muzenhof, een communale stiltetuin‘. OET 2006 (1) 34-35. Een tuin was in de opvatting van Mien Ruys niet zo maar een lapje grond om het huis waar planten werden neergezet. De ideeën over de functies die een tuin kon hebben kregen vorm in het Functionalisme, een onderdeel van het Modernisme. Ruys had grote belangstelling voor deze vooruitstrevende ideologie.
‘Gemeenschappelijke tuinen’. OET 2008 (1) 26-28. De tuin van de Geuzenhof in 1933 was Mien Ruys’ eerste aantoonbare bemoeienis met een woningbouwproject. Het was het begin van een serie woningbouwprojecten waarvoor Mien Ruys gemeenschappelijke tuinen ontwierp.
‘Recht en schuin’. OET 2009 (4) 38-39. De vormen die Mien Ruys in haar tuinontwerpen hanteerde veranderden met de jaren, maar de heldere, rechte lijn bleef ze altijd toepassen. Ontwerpen was voor Mien Ruys in de eerste plaats een zoeken naar de goede vorm.
‘De invloed van Mien Ruys’. Anet Scholma en Leo den Dulk. OET 2014 (2) 16-18. ‘Zoeken naar de natuur in de tuin’ was in Mien Ruys’ beschouwingen over de functie van het tuinontwerp een telkens terugkerend thema. Het beleven van de seizoenen in de tuin vond zij net zo belangrijk als kleur. Zij vond ook dat één enkele bloeiende struik of boom in een tuin voldoende leven kan brengen.
‘Mien Ruys en de westelijke tuinsteden’. OET 2014 (2) 26-27. Met de bouw van de westelijke tuinsteden van Amsterdam werd vrij snel na de oorlog begonnen. De woningbouwcorporaties van de verschillende signaturen – openbaar, protestant en katholiek – namen ieder hun eigen architecten in de arm voor het ontwerpen van de woningblokken. Voor het groenontwerp daarbij werden tuin- en landschapsarchitecten ingehuurd.
‘De geur van aarde en gras ruiken – bedrijfstuinen van Mien Ruys, in Tuinjournaal 2012 (3) 12-13. Mien Ruys was een van de eerste tuinarchitecten die de tuin als gelijkwaardig element een plaats in de moderne vormgeving wist te geven.
‘Zu Mien Ruys’ 100. Geburtstag’, in: Grüner Anzeiger, V.2, März/April 2004, 36-37
‘Perennial Passion’, in: Garden Design Journal, V.3, March 2005, 23-25
‘Mien Ruys’, in: Van Nelle, Monument in progress, Molenaar J, Kauffmann F, Backer AM et al., Rotterdam 2005, 163-165. Het tuinontwerp van Mien Ruys bij de Van Nellefabriek
‘Mien Ruys: Tuinarchitectuur en modernisme’, in: Nieuwsbrief Docomomo, V. 5, 2005, 10-11
‘Mien Ruys’ tuin voor Van Daalen’, in: Blauwe Kamer, V.6, Dec. 2005, 28-31. Een tuinontwerp voor een van de directeuren van Weverij De Ploeg in Bergeijk
‘Repeteerborders’, Tuin&Landschap 24a, 22 nov. 2007, 24-27. Een door Mien Ruys ontwikkelde methode om grote borders met een rationele structuur te maken
‘Gartengestalterin Mien Ruys. Strenge Architektur und üppige Blütenpracht’, in Gartenkultur, Mitteilungen der DGGL Hessen, 2008, 56-60